IK BEN DONNA
Ik voel mij van binnen een soort indianenvrouw. Ik hou van de natuur, van rust en zorgzaamheid. En ik vertrouw op mijn gevoel, intuïtie en diepere wijsheid. Maar ik ben ook een vrouw van de wereld. Ik hou van actie, ergens voor staan en gaan, avontuur, kennis, snelheid en efficiënt werken. Ik ben het allebei. En ik wil niet kiezen. Ik oefen mezelf om deze beide kanten van mezelf – de zachte en de krachtige kant – elkaar te laten versterken. Ik oefen mezelf in zachte kracht .

BIJZONDERE ONTMOETINGEN
Als jonge vrouw, vol op ontdekkingstocht in de wereld, op zoek naar mijn plek, werd ik soms verrast door ontmoetingen met mensen die de tijd even stil leken te zetten . Mensen die zelfvertrouwen uitstraalden, liefde, rust en wijsheid. Mensen die daar met een vanzelfsprekendheid voor stonden en zichzelf leken te accepteren zoals ze zijn. De ontmoetingen met deze mensen flitsen nu door m’n hoofd, maar ze zijn bijna niet in woorden te beschrijven. Het was de blik in hun ogen, de bescheidenheid en de waardigheid in hun uitstraling, wat ze zeiden en hoe ze het zeiden. Ik kwam ze overal tegen, op verre reizen en gewoon in de stad waar ik woonde en werkte. Mannen en vrouwen. Met alle huidskleuren en religies. Ze raakten iets in me aan waardoor ik wist dat ik wilde zijn zoals zij.

WAT RAAKTE ME?
Rolmodellen werden ze voor me. Ook al zag ik ze soms maar één keer. Maar wat was het? Wat maakte hen bijzonder? En waarom was het iets bijzonders en niet gewoon? Deze vragen stelde ik mezelf en ik bleef me verwonderen. Ik probeerde het uit te pluizen tijdens vakanties en reizen, tijdens studie en opleidingen, tijdens wandelingen en ontmoetingen met vrienden en familie, in verschillende werkomgevingen, in de liefde, en tijdens avonden rode wijn, kaarslicht en gesprekken met mijn zus Elvie. Het was tijdens een van die avonden dat zij bedacht om – wat het ook was – verder te gaan onderzoeken met een camera. En het was mijn goede vriend Maurits, die filmmaker is, die ons dit mogelijk maakte.

LEVENSKUNST: ZACHTE KRACHT
Eindeloos veel diepe gesprekken volgden, met elkaar, ons gevoel en met anderen. We beseften ons dat het bijzonder was aan deze mensen dat ze authentiek waren . Dat ze als echte levenskunstenaars stonden voor waar ze in geloofden, dat ze hun geld verdienden door te doen waar hun hart lag, dat ze durfden te leven vanuit hun gevoel, dat ze zich inzetten voor zorg en liefde voor anderen of de natuur, dat ze zich niet omver lieten lopen door anderen, maar ook stonden voor de rust en zachtheid die ze zelf nodig hadden.

Deze levenskunst noemden we zachte kracht . Omdat deze rolmodellen hun zachte eigenschappen, zoals rust, zorgzaamheid en empathie niet lieten ondersneeuwen door krachtige eigenschappen, zoals doelgerichtheid, ergens voor staan en presteren. Zij lieten hun zachtheid en kracht elkaar versterken.

IN EEN KRACHTMAATSCHAPPIJ
Ik realiseerde me dat ik opgroeide in een samenleving waar te eenzijdig waardering is voor kracht , zoals zakelijkheid, snelheid en veel doen. En hoewel ik goed mee kon en afstudeerde met goede cijfers, al vrij jong een serieuze baan had en een actief en vol sociaal leven leefde, liep ik regelmatig tegen mijn grenzen aan en merkte ik dat ik zocht naar evenwicht. Naar hoe ik ook ruimte kon maken en die ruimte kon bewaken voor de indianenvrouw in mij. De stem in mezelf die vroeg om rust, om verdieping, stilte en aandacht voor gevoel en intuïtie. Ook tijdens een drukke dag op werk. De stem die roept om zorgzaamheid voor mensen om me heen. En voor de natuur. Ook als andere belangen of verwachtingen dat dreigen te blokkeren. De stem die de snelle vrouw in mij een halt toe roept. Of eigenlijk, de stem van de indianenvrouw die wil meedoen met de snelle vrouw in mij. Of liever nog, die ermee wil samensmelten.

VERKENNING NAAR EVENWICHT
Het maken van onze documentaire werd een verkenning naar dit evenwicht. Naar hoe ik alles wat ik in me heb kon samensmelten. Naar hoe ik mezelf kan oefenen om net zo’n authentieke persoonlijkheid te worden als de mensen die mij inspireerden. En naar hoe ik hoop dat onze samenleving zich ontwikkelt.

ONZE EIGEN DOCUMENTAIRE: ZACHTE KRACHT
We noemden de film ` Zachte Kracht’ .

Foto: Jeroen Berends Fotografie en Film